Het jaar is weer voorbij. De balans wordt opgemaakt. Het was een jaar met extremen. Zoals elk jaar worden ook dit jaar weer de productiecijfers vergeleken met die van collega-varkenshouders. Zoals elk jaar zijn de verschillen groot. Maar 2022 zal door Oekraïne het jaar zijn van de extreme verschillen in vooral financiële cijfers.
De technische cijfers – zoals aantal biggen per zeug, groei en voerconversie – worden elk jaar beter maar dat is bij lange na niet voldoende om de groei van de financiële kosten te compenseren. Vooral voor de burger zijn dit misschien kille cijfers maar hier zit een hele wereld achter: zorgen voor gezonde dieren. Het is voor ons varkenshouders belangrijk om die kille cijfers richting de burger te vertalen naar goede zorg voor de dieren. Zeg maar de balans tussen de praktijk van de boer en de beleving van de burger. Regelmatig wordt die balans bewust verstoord door organisaties die juist willen dat de beleving van de burger negatief verandert. Met enige regelmaat wordt door onze kritische volgers een ‘schandaal’ naar de media gestuurd. Als er in één verpleegtehuis één cliënt slecht behandeld wordt, zijn dan alle verplegers beulen? Nee toch?! Waarom krijg ik dan toch het gevoel dat er op die manier wel naar de veehouderij gewezen wordt?
Waar dieren zijn, daar is ook zorg voor de dieren; zonder zorg kunnen ze nu eenmaal niet. Zelfs de zogenaamde wilde dieren in de Oostvaardersplassen kunnen niet zonder zorg. In de varkenshouderij wordt het personeel geschoold in goede zorg. Hoe beter de zorg voor het dier, hoe gezonder het dier, hoe beter de prestaties. Zo telt ook elk dier. Als ik om 23.00 uur mijn avondrondje door de kraamafdeling maak, wordt genoteerd hoeveel biggen een werpende zeug op dat moment heeft zodat het personeel ‘s morgens weet of er na dat tijdstip nog biggen geboren zijn. Zo niet, dan wordt geboortehulp gegeven. Soms betekent dit dat je een verzwakte big door een hartmassage er toch weer bovenop krijgt. Het kan ook dat een dier niet levensvatbaar geboren wordt. Dan is soms euthanasie nodig. Dat is ook zorg voor het dier om het niet onnodig te laten lijden.
Zoeken naar de juiste balans tussen bedrijf en privé is voor een veehouder, in ieder geval voor mij, een uitdaging. We werken met levende dieren wat betekent dat je 24 uur per dag de zorg paraat moet hebben. Net zoals in het genoemde voorbeeld van een verpleegtehuis. Dat vraagt nogal wat van ons veehouders want we moeten elke dag 100 procent gefocust zijn en elk probleem direct oplossen. Ook een varkenshouder moet daarom af en toe ontstressen. Om mezelf een beetje in balans te houden, ga ik vanavond een potje darten en natuurlijk met een biertje erbij. Voor de juiste balans!
Deze column verscheen in februari 2023 in het vakblad Pigbusiness
Jan Vogels
Varkenshouder in Erp www.varkenshotel.com